Yıllar önce ilk okulda bana alınan bir kaset ile başlamıştım şarkılarını dinlemeye, ki ilk isyansal yıllarımdır. Günümüze kadar severek devam ettim. 99 senesinde gittiğim ilk konserimi hiç unutmam, Süreyya ile stadın kenarında sabahlamıştık, içeri girdiğimizde en önlerden yer kapmıştım, biraz sitemkar bitse de (pena bile kapamamıştım) konser benim için çok iyidi, adamları görmek, o hissiyatı yaşamak heycan verici olmuştu unutamam.
Daha sonraki gelişlerinde VIP ile sahne arasında gezinirken, Lars’ın bana kendi eliyle verdiği ve verirken “this is yours, here we go buddy” demesi beni benden alır mesela; bagedi de saklarım sanırım hayatımın sonuna kadar, baget koleksiyonumun en önemli parçasıdır. Onlarla oturup konuşmak, tavla oynamak güzel anılar; ileride yapacağım çocuklarımdan biri keşfederse Onları, emin olun haklarında babalarının anlatacağı çok şey var! 😎
